تأثیر مداخله بهنگام خانواده محور بر نشانگان استرس مادران کودکان مبتلا به اوتیسم

زمینه: والدین کودکان مبتلا به اوتیسم به دلیل شرایط خاص فرزندانشان با استرس شدیدی مواجه و دچار مشکلات روان شناختی می شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله بهنگام خانواده محور بر نشانگان استرس مادران کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. روش ها: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران کودکان مبتلا به اوتیسم شهر کرمانشاه بود. از بین جامعه مذکور نمونه­ای به حجم 30 نفر به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت برنامه مداخله بهنگام خانواده محور قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نشانگان استرس استفاده گردید. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پس از مداخله، نمرات دو گروه از مادران به صورت معناداری (05/0p<) تفاوت داشت و نشانگان استرس در گروه آزمایش به طور معناداری کاهش یافت. با در نظر گرفتن مجذور اتا می توان گفت 56 درصد این تغییرات ناشی از تأثیر مداخله است. نتیجه گیری: مداخله بهنگام خانواده محور سبب بهبود نشانگان استرس در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم می گردد.